Reacties en foto's

dik v

( organisator / routebegeleiding ) 13-12-2022

Het duurde even maar hier zijn dan nog de fotoos van de wandeling van zaterdag 29 oktober van Den Bosch naar Boxtel.        
Je vindt een link naar de fotoos op:                              
https://myalbum.com/album/DujT6oafzVDU/                        
De fotoos zijn nu ook te vinden bij de reacties op de wandeling op de wandelsite. Groeten, Dik

Foto's: https://myalbum.com/album/DujT6oafzVDU/  

dik v

( organisator / routebegeleiding ) 03-11-2022

Helemaal vergeten een verslag te schrijven van de wandeling van Den Bosch naar Boxtel langs de Dommel van zaterdag. Zonder reden, gewoon vergeten. Daarom hier een verslagje. Met zijn negenen liepen we de wandeling Den Bosch, de stad uit naar Boxtel langs de Dommel (met 2 afzeggingen, 1 om 9 uur 's morgens toen ik net mijn fiets aan het vastzetten was bij het station en ik dus niet had opgemerkt, en daarom nog even heb nagebeld). Een met 20 km vrij lange wandeling. Vorig jaar liepen we de wandeling voor een deel in de regen; de Dommel lag er in de regen zeer sfeervol bij. Nu lag de Brabantse rivier breed te blinkeren in het zonlicht. Veel mooier weer kon eigenlijk niet in deze tijd van het jaar. Zon en een temperatuur van rond de 20 graden, blauwe luchten met sfeervolle wolken.
Den Bosch is een mooie stad om uit te lopen. Ik heb de wandeling bedacht als nieuwjaarswandeling. Toen naar Vucht vanaf Michielsgestel. Bij uitstek een dag om de stad uit te lopen. Omdat hij nogal lang was bleef deze versie liggen Afgesproken bij Le Figaro dat nog bezig was om open te gaan waardoor we nog even moesten wachten. Koffie en thee buiten in de zon, met voor deze keer een Bossche Bol. Daarna door een mooi stukje oude stad langs stadsrivier(tje) de Dieze, of Binnendieze, een tak van de Dieze die grotendeels onder de huizen door met verschillende vertakkingen door Den Bosch loopt. Mooie oude panden, de deur van een oude schuilkerk, een oud klooster, glaskruid op de bruggetjes, de huizen over het water. Over de Markt met zaterdagsmarkt, heel gezellig, maar wat het uitzicht op de markt wel bemoeilijkte. Langs het oude 17e eeuwse stadhuis en daarnaast een even groot V&D-gebouw uit de dertiger in een moderne stijl. De kerkstraat brengt ons naar de middeleeuwse Sint Jan aan de Parade. Op de eerste wandeling in het nieuwe jaar twee jaar geleden zijn we nog naar binnen geweest - druk met al het bezoek voor de kerststal - nu hebben we de basiliek alleen van buiten bekeken, een volgende keer toch nog maar eens het interieur en het licht in dekerk bewonderen. Door de Lange en Korte Putstraat, wat wijst op het waterrijke karakter van dit deel van de stad, komen we weer bij de Binnendieze waar we een paar keer overheen slingeren. Bij de Verwersstraat en het Volderstraatje, ambachten waarvoor veel water nodig was. Dan kijken we vanaf de oude stadswal uit over het Bossche Broek dat stadhouder Frederik Hendrik in de 80-jarige oorlog droog heeft moeten leggen om de stad te kunnen innemen, nog steeds een nat gebied, nu gekoesterd vanwege het groen en de natuur. De forse stadswal lag er toen al.
Door het Bossche Broek lopen we zuidwaarts. Vroeger in het jaar kun je er rode grote pimpernel en blauwe knoop zien langs het pad. Daarvoor waren we nu echt te laat. Bij het moderne gemaaltje dat het Broek drooghoudt onder de snelweg door. En dan kijken we uit op de brede Dommel bij landgoed Sterrenbos, met stukjes bos tussen hoge eikenlanen en stukjes akkerland. Het stuk van de wandeling van Sterrenbos naar Halder, verderop aan de Dommel, is volgend mij, en ik denk niet alleen volgens mij, onbetwist het mooiste stuk van de wandeling. Voor de oude boerderij en het recentere landhuis liggen op elkaar gestapelde bomen waar op een indrukwekkende manier grote paddestoelen uitgroeien, ik denk een soort honingzwammen. Dan lopen we langs de boerderij en staan er een grote picknicktafel en enkele banken bij het monumentale bakhuisje. Een prachtige plek voor een korte pauze om even in de zon meegebracht etenswaar te eten. Dan verder onder de hoge eikenlanen in herfstkleuren van Amerikaanse eiken. Waar we naar rechts afslaan heb je over een stukje akkerland een prachtig uitzicht op het geheel van de boerderij en het landhuis en de andere gebouwtjes aan de andere kant. Verderop komen we langs Oud-Herlaer, een oude versterkte plaats, met nu een ook al oude boerderij op een hoogte iets van de Dommel (wel met een oude riviertak er vlak langs slingerend) tussen een deel van de oude slotgracht. Een lange rechte laan brengt ons van Oud Herlaar naar Haanwijk. In het bos vlak voor Haanwijk loop een stelsel van dijkjes, wellicht aangelegd door de ingenieurs van Frederik Hendrik om de Dommel hier af te dammen. In de zomer (van maart tot oktober) is er hier horeca, wanneer het weer goed is in de buitenplaats bij het landhuis. Op het moment zijn ze het landhuis en de bijgebouwen aan het renoveren en staat een groot deel in de steigers. Een laan met prachtige scheve platanen brengt ons naar Nieuw Herlaar en Halder aan de Dommel. Vanaf de brug over de vrij brede rivier heb j een vand e meest fotogenieke uitzichten van de dag met het wit gepleisterde landhuis van Nieuw Herlaar met theekoepetje langs de rivier in het zonlicht .
Over het schouwpad boven over de dijk van de hier nogal strakke Dommel lopen we in een bocht, de rivier volgend naar Michielsgestel. Eerst met de rivier in open landschap, dan tussen bomen van een smalle bosstrook. Bij Brasserie Thuys onderaan de markante toten van Michielsgestel hebben we een pauze met een drankje en een hapje, in de zon is het net niet te warm, zoals het iets eerder in het jaar al gauw geweest zou zijn. Nu zaten we lekker in de zon. Verder langs de Dommel naar Boxtel, op het schouwpad nu laag langs de rivier. Langs oude rivierarmen en andere waterpartijen langs de rivier hier en daar en langs de waterkrachtcentrale Dommelstroom. Met een mooi paadje door een stukje bos naar Korenmolen De Genenberg langs de weg aan de andere kant iets van de rivier. Een oude boerderij, opmerkelijke verhogingen in het akkerland en weiland langs de weg, een huis met een dierentuin van fietsbanden. Verderop na De Hogert lopen we weer langs de Dommel langs de Dommelsche Beemden uitkijkend over het brede water onder het zonlicht. Langs de rivier groene gebiedjes met grote slingerende oude rivierlopen. (En een man met honden bij een dode gans, misschien vogelgriep, opperde ik.) Vlak voor Boxtel gaan we de rivier over, langs een stukje beemd langs de rivier met lage terrassen en een stukje bos en dan over een viaductje de A2 over. Aan de andere kant langs een mooi stukje bij De Ketting bij een laatste oversteek van een hier smalle Dommelrivier bij het buurtje en nu wijkje Munsel. Dan zijn we in Munsel. Heel toepasselijk lopen we langs de Bosscheweg de plaats in. Met dichterbij het centrum van de plaats aan weerszijden een stukje steeds interessanter wordende aanschouwelijke architectuurgeschiedenis. Begin 20ste eeuws bouwstijle lopen over naar de 19e eeuw, herehuizen, een prachtig art nouveau-woonhuis met rijk mozaiekwerk, de hervormde kerk, stammend uit de 15e en 16e eeuw, een erg mooi Amsterdamsche School-gebouw aan de Markt, met uitzicht op een historisch gemeentehuis. Dan slaan we en lopen we langs de Stationsstraat, een erg mooi voorbeeld van plaatselijke bouwgeschiedenis, zowel kwa bouw als sociaal kwa bouwers, vooral eind 19e eeuw begin 20e eeuw, door naar het station van Boxtel. De lengte van de wandeling maakt dat niemand zin heeft hier te gaan zitten om nog iets te drinken en dan weer op te moeten staan voor het laatste stukje. Jammer misschien, want bij station is alles dat er is dicht. Tijd hadden we er wel voor gehad. Wat mij betreft een mooie, net iets te lange wandeling langs een van de stromen van Brabant. De dag kon niet beter en het was heel genoeglijk samen. Een mooie dag buiten onder de zon samen. Iedereen bedankt voor het meewandelen en wellicht tot ziens.
(Ik voeg ter vergelijking en voor meer details het wat langere verslag van de wandeling van vorige keer toe.) Fotoos volgen wat later.

dik v

( organisator / routebegeleiding ) 03-11-2022

Hier een verslag van de wandeling van dinsdag 29 oktober 2021 van Den Bosch naar Boxtel, via Michielsgestel langs de Dommel, de fotoos komen later.
Kans op regen was groot, in de loop van de middag, hadden we uit het weerbericht begrepen. Maar uit het station in Den Bosch was het nog zonnig en warm genoeg om op het terras te zitten. Dat kon twee deuren verder van Le Figaro dat ik als afspreekplek had gekozen. Maar bij Le Figaro bleken al drie deelnemers binnen te zitten, zodat we daar ook maar heen gingen. En omdat we nog even tijd hadden bestelde ik voor deze keer ook maar eens een Bossche Bol. We zouden de wandeling beginnen met een stukje route door de straten van Den Bosch, dus daar paste een Bossche Bol ook goed bij. In januari vorig jaar had ik op zoek naar een nieuwjaarswandeling bedacht dat een wandeling de stad uit een mooi idee was. Dat werd Den Bosch, de stad uit. Ik wilde toen eigenlijk naar Boxtel, maar omdat er in de winter geen horeca was (theehuis t Haantje bij landgoed Haanwijk is dicht van oktober tot april) werd het naar Vught, via Michielsgestel, maar zonder Essche Stroom. Die Essche Stroom en Boxtel kwamen uiteindelijk oktober vorig jaar aan de beurt en later in januari dit jaar, toen toch alles dicht was vanwege corona. Deze keer had ik bedacht om - als t Haantje dicht was in oktober - via Sint-Michielsgestel naar Boxtel te lopen. (Zo kan ik nu naargelang het weer en de tijd van het jaar uit verschillende varianten kiezen.)
Om 10.30 was ook de laatste deelnemer aangekomen en konden we vertrekken. Het weer zag er voorlopig prachtig uit. Het zou dan misschien later in de middag gaan regenen. Maar het zou ook zomaar voorbij kunnen waaien. Hoewel dat waarschijnlijk niet al te re-eel was. (Vorige week zag het weer er voor vandaag nog uit als een grauw regengordijn.) Met vier deelnemers op de deelnemerslijst, weer geen vetpot. Maar het pakte zoals vaker in een kleinere groep weer heel gezellig en aangenaam uit. In sommige steden zoek je een korte zo mooi mogelijke weg om de stad uit te lopen, zoals in Utrecht langs de Kromme Rijn. Maar in Den Bosch is het aardig om een stukje door de stad te lopen, langs straatjes en langs stukjes van stadsrivier de Binnendieze, en natuurlijk is er de Sint Jan, die je wilt zien als je hier toch bent. Dus lopen we om te beginnen een boogje door de stad. Vanaf het station steek je al gauw de Dommel over die hier door de stad loopt richting Maas. Daarna (rechtsaf) een straatje in dat al gauw langs de Binnendieze loopt die merkwaardige tak van de Dommel die door de stad is ingebouwd en voor een groot deel onder de huizen doorloopt en telkens weer opduikt.
Iets verder over een brugje en door smalle straatjes. Nadat ik daar vorige keer omheen ben gelopen, heb ik besloten dat het toch interessant moet zijn om over de Markt te lopen. Met oud stadhuis en de Waterpoort die zo typisch bij Den Bosch hoort met zijn binnenwaters van de Binnendieze, en nog meer fraais. Dan lopen we de Kerkstraat in, die je langs de, tamelijk grote, Hervormde Kerk, recht voor de toren van de Sint Jan brengt. Deze keer is er niet echt animo om ook naar binnen te gaan. Waardoor we misten wat we vorige keer in september binnen konden zien. Zoals het invallende licht door de 19e eeuwse glas in lood ramen. Bijna heel het interieur van de kerk is uit de 19e eeuw toen de kerk door Napoleon aan de katholieken werd teruggegeven. Wat opvalt is hoe hoog de kerk is. Vanaf de Parade heb je mooi uitzicht op de rijk versierde uiterlijk van de kathedraal. Maar het engeltje met de het mobieltje op een van de bogen van de kerk zie ik niet. (Ook niet heel lang naar gezocht.) Vanaf de Parade lopen we door de Lange Putstraat met verschillende oude panden, langs de Waterstraat naar de Verwersstraat en met een lusje langs nog een stukje Binnendieze. Dan lopen we door naar de Zuidwal van de oude stadsomwalling met uitzicht op de Bossche Broek. De stad uit.
Bij de Pettelaersweg kunnen we tussen de stadsgracht door het groene land inlopen. We lopen (over een bruggetje) een pad op door blauwgraslanden (dat ik vorig in januari pas aan de andere kant ontdekte en dat toen ook nog niet op de kaart stond, inmiddels wel). Het zou hier nat moeten zijn, maar dat valt mee, of tegen. Maar zo kurkdroog als een jaar geleden is het ook niet. Riet staat te zwaaien, lisdodden (rietsigaren) steken hun staven omhoog. Aan het eind verder langs een greppel langs het brede fietspad. Langs de greppel staat grote of rode pimpernel, met bloedrode bloemhoofdjes op lange stengels te zwaaien. Tamelijk bijzonder. Er moet hier ook het pimpernelblauwtje voorkomen. Maar vandaag niet. (De rupsen van het blauwtje laten zich uit de plant vallen om opgepikt te worden door moerassteekmieren, die ze lokken met roffelgeluiden waarna ze de rups verleiden met een honingachtige stof die ze uitscheiden om ze mee naar hun nest te nemen waar ze zich te goed doen aan de larven en poppen van de mieren.) We lopen verder door het broek op een onverhard pad waar meer grote rode pimpernel staat. En ook nog blauwe knoop, voor de oplettende wandelaar. Ik had al weleens gelezen dat het hier groeide. Vorig jaar zag ik het ook. En vandaag weer. (En wat gele tormentil.)
Tenslotte komen we op het fietspad terecht dat we aan het begin van de Bossche Broek hebben verlaten. Ernaast een onverhard pad over een laag dijkje met wat overhangende wilgen. Onder de autoweg door lopen we, na een blik over de breed stromende Dommel, naar Sterrenbosch met een oude boerderij en een aparte woning. Mooier dan de weg langs de Dommel verder te lopen. Vanaf de boerderij en het huis loopt een eikelaan verder. Niet vergeten om naar rechts af te slaan. Een paadje langs de bosrand met iets minder dan vorig jaar overladen kardinaalsmutsboompjes brengt ons naar Out Herlaer. Het is hier mooi lopen over allerlei dijkjes en weggetjes met uitzicht op het landschap rond Out Herlaer, de Pettelaer en Haanwijk. Een verharde weg over en we lopen over een mooi pad langs Out Herlaer en door een lange laan naar landgoed Haanwijk. In januari heb je hier uitzicht op de velden. Nu sluit de laan je in met zijn gebladerte. Daartussendoor heb je zo nu en dan uitkijk op een coulissenlandschap. In het bos bij Haanwijk kun je als oplet zien hoe hier allemaal dijkjes zijn aangelegd om de Dommel in te perken. Het hele gebied hier aan de Dommel is, zoals de naam Bossche Broek al zegt, in beginsel erg nat, vroeger nog meer dan nu. Frederik Hendrik heeft in de 17e eeuw het hele broek eerst droog moeten leggen voor hij Den Bosch kon innemen. Goede ingenieurs ook toen al.
Het is oktober dus het theehuis is dicht. Het frambozengebak met slagroom was hier vorig jaar oktober om er nog een te nemen. Buiten bij een open plek bij het Museum Romeins Halder staat een picknickbank waar we een pauze nemen. Ongeveer op hetzelfde moment is in een keer het weer omgeslagen. Terwijl zonet het zonlicht nog tussen de bomen doorviel, trekken nu wolken samen die dreigende poses aannemen. Voor we verder gaan regenbroeken aan. Vanaf Huize Haanwijk lopen we (na een verdwenen zeer oude populier) over een bijzondere platanenlaan naar Nieuw Herlaer en aan de overkant Halder aan de Dommel. Daarna niet rechtdoor naar de Essche Stroom, maar langs de Dommel met meerkoeten, eendjes en futen naar Sint Michielsgestel. Op het talud bloeit hier en daar wit duizendblad, paars knoopkruid, geel jakobskruiskruid, muskuskaasjeskruid. Een slootkant wordt gemaaid met twee maaimachines waarbij de tweede het gemaaide gras naar boven op de kant transporteert. En er vallen langzamerhand wat meer regendruppels. hoewel ik tot Michielsgestel mijn regenkleren nog niet echt hoef aan te doen.
Het stuk langs de Dommel is niet heel opzienbarend, maar wel groen. De Dommel is gekanaliseerd en ligt diep tussen een paar dijken. Bij Michielsgestel overheerst een groot congrescentrum de omgeving. Iets verderop lopen we onder bomen in een soort bosrand langs de stroom. Als we om twee uur aankomen in Michielsgestel begint het harder te regenen. Midden in het dorp staat beeldbepalend, stoer en robuust de Oude Toren, een overblijfsel van een kerk uit het midden van de 15e eeuw, tussen de bouwactiviteiten. We kunnen mooi terecht op het terras bij eetcafee Toren4, waar de bediening aan een pauze bezig blijkt. Het is drie uur als we verder gaan met soep en een tosti in onze buik. Van de andere kant: we zaten droog terwijl de regen bleef vallen. We laten Michielsgestel en de Oude Toren achter ons en lopen verder langs de Dommeloever. Wel in de regen. Tussen en onder bomen. In de rivier ligt ter hoogte van een oude rivierbocht een waterkrachtcentrale, Dommelstroom, die elktriciteit haalt uit het verval van de rivier. Iets verderop moeten we via een mooi smal paadje door een bosje met bloeiende klimop langs de riviertak, langs een dode billenboom. We komen uit op een verharde weg bij een grote witte molen, korenmolen de Genenberg.
Verderop langs de weg, voorbij de Wielschen Hoeven staat een tuin van een huis vol, maar dan ook tjokvol, met een soort ark van Noach aan dieren. Tien jaar werk wordt ons verteld. Paarden, koeien, olifanten tot een paradijsvogel. We lopen een stuk verder over de asfaltwegen tot aan de Hogert, daar gaat een pad weer naar de Dommel. Als je goed kijkt zie je dat de rivier zich hier een bedding door een hoger land heeft uitgesleten. We lopen over een smal pad langs de rivier. Het regent nog wel, maar wordt wel wat minder. Iets verderop lopen we langs een stuk Dommelbeemden met meanderende doden riviertakken die nu van de rivier zijn afgesneden. Ooit heeft de rivier hier flinke bochten gemaakt. Bij een grote plas vlak voor de A2 kunnen we over een brug de rivier over, naar een mooi pad aan de overkant. Door een stukje bos en daarna de autoweg over. Aan de andere kant lopen we door de buurtschap Selissen met kleine weilandjes en langs nieuwbouw naar Boxtel, nog een keer een veel smallere Dommel over. Een groot deel gaat via een omleidingskanaal buitenom. We komen terecht op een slingerende weg door een nieubouwbuurt van Boxtel bij de Kleine Aarde. Het blijkt lastig precies de vooraf bedachte route te volgen, maar met enig zoeken komen we mooi uit op de Bosscheweg, waarlangs op het laatste stuk nog wat mooie historische panden staan, o.a. met een art nouveau-karakter.
Dat brengt ons - langs nog een grote kerk - in het hartje van Boxtel. Met zijn vieren strijken we neer bij restaurant De Rechter aan de Dommel, aan het begin van de Stationsstraat. Waar we nog iets drinken of eten. Een deelnemer is meteen doorgelopen naar het station. Uiteindelijk halen we wat je mag noemen krek onze beoogde trein. De Stationsstraat laat (zoals opvallend veel Stationsstraten) een mooi architectonisch tijdsbeeld zien van een eeuw geleden. De wandeling is wat mij betreft zeker zo mooi als die langs de Esschestroom. Wel wat langer, maar erg de moeit waard. Het binnenkomen van Boxtel is langs deze weg zeker aardiger. Maar ook de wandeling langs de Esschestroom naar Boxtel blijft de moeit waard, een volgende keer (met horeca bij t Haantje).

Tinie B

03-11-2022

Hele mooie herfstwandeling bij zomerse temperaturen met gezellige mensen. De boerderij waar wij onze boterhammen hebben opgepeuzeld is vroeger bewoond geweest door Leon Adriaans ,een schilder. Hij bood beginnende kunstenaars ook een plek aan om te schilderen. Mooie inspirerende plek. Dank voor de organisatie Dick