Reacties en foto's

dik v

( organisator / routebegeleiding ) 31-12-2022

Hier op de drempel van het jaar het fotoverslag van de wandeling van zaterdag 5 november doorde Millingerwaard vanuit Kekerdom. Je vindt een link naar de fotoos op: https://myalbum.com/album/26RZQLcauDVp/                         
De fotoos zijn nu ook te vinden bij de reacties op de wandeling op de wandelsite. Groeten, Dik

Foto's: https://myalbum.com/album/26RZQLcauDVp/

dik v

( organisator / routebegeleiding ) 08-11-2022

Hier is nog een verslag van de wandeling van zaterdag (5 september) door de Millingerwaard. De wandeling was eigenlijk een overgeschoten wandeling nadat ik de eerdere lange wandeling langs de Waal door de Ooijpolder naar de Millingerwaard op de dag van de wandeling had ingekort omdat het er op 9292 op leek dat er geen bus ging terug van Kekerdom naar Nijmegen - wat uiteindelijk wel het geval bleek - en ik er maar een rondje Ooijpolder van had gemaakt. De wandeling langs de Waal van Nijmegen door de Ooijpolder naar de Millingerwaard vind ik denk ik een van de vijf mooiste en bijzonderste wandelingen die je in ons land kan maken. Maar ik miste toch de Millingerwaard als afsluiting van de eerdere wandeling tussen Nijmegen en Ooij. Daarom deze speciale 'langzame wandeling' door de Millingerwaard. Waarbij het speciale er met name om gaat dat we de tijd nemen om te bekijken wat er op het moment nog te zien is van wat er groeit en anderen zoals Hannie wat er aan vogels rondvliegt en waarbij we tussendoor gewoon verder wandelen. Doordat het een korte wandeling is, heb je alle tijd. Dit bleek een mooi uitgangspunt voor de wandeling waar iedereen zich kennelijk prettig bij leek te voelen.
Zaterdag leidde dat er toe dat we met zijn negenen op pad gingen. Met een opzegging vanwege een jong katje dat niet alleen gelaten kon worden. Ter plekke besloot nog een deelnemer niet mee te wandelen omdat ze de auto voor het gevoel niet op een goede plek had staan en mij erop aansprak dat ze problemen had met parkeren. Ook anderen hadden wel problemen een plek voor de auto te vinden. Omdat parkeren aan de smalle Weverstraat door het dorp verboden is. Daarnaast is er wel mogelijkheid te parkeren, maar is het opletten dat je zorgt dat je bewoners daarmee geen overlast bezorgt. De makkelijkste oplossing is eigenlijk het parkeerplaatsje aan het begin van het dorp waar je voor 3 euro kunt parkeren. Zo blijkt. Maar ik vind het als niet autobezitter lastig om bij elke afspreekplek te vinden waar je goed kunt parkeren. De wandeling van ongeveer 10 - 11 km. rond de Millingerwaard zoals we die lopen komt eigenlijk in grote lijnen neer op de rondwandeling die ook anderen hier lopen en waar niet veel aan is te veranderen. Ik heb hem op een paar punten opgerekt door langs een hoog rivierduin en langs stukjes rivierstrand te lopen die me bijzonder intrigeren als natuurfenomeen en om wat er allemaal op groeit. En grotendeels op het moment niet meer bloeit, jammer genoeg. Het Wildernescafé van de Waard van Kekerdom bleek toen we zaterdag van de bus uit Nijmegen kwamen lopen helaas nog gesloten en ging op zaterdag pas om 12 uur open. Maar gelukkig was het goed, voor de tijd van het jaar vrij warm, weer en was het geen straf om buiten op het terras te wachten tot we op pad gingen. Er werd geen regen verwacht. Zo nu en dan liepen we in een prettig zonnetje. Zo nu en dan trokken wolken langs. Met het daarlangs schijnende zonlicht ontstond een erg mooie najaarssfeer.
Vanaf de Waard liepen we bij het 14e eeuwse kerkje, die bijzonder is omdat het de enige kerk in het land is die buitendijks is gebouwd, uit Kekerdom de Duffeltdijk op achterlangs het dorp, met uitzicht van boven op de natuur aan de ene kant en het dorp aan de andere kant tegen de dijk aan. We dalen af naar een kade of dijkje van rivierklei hier en daar nogal glibberig waar rondom Black Galloway rinderen liggen en lopen, die het pad op sommige plaatsen wat hebben vertrapt. Tussen hoge wilgen door in het ooibos langs het dijkje. Iets verderop over een zandrug van rivierduin dat hier de laatste jaren is afgegraven en dan over een verlaagde kleidam, gelukkig niet glibberig zoals vorig jaar in oktober, tussen de waterplassen of nevengeulen door die een groot deel van de Millingerwaard innemen. De plassen en geulen zijn het resultaat van afgravingen die de afgelopen jaren hebben plaatsgevonden en die eind vorig jaar zijn voltooid. In principe mag je overal struinen net als de koeien, maar het water en de wildernis vormen daarbij op veel plaatsen een lijfelijke beperking. hier en daar groeit of bloeit nog iets. Op een mooi plekje staat een struikje klein vlooiekruid met een goudzuring en watermuur met grote witte bloemen, met rondom veel zeldzame liggende ganzerik met kleine gele bloemetjes. Aan het eind van de dam een grote uitgebloeide ganzevoet. Ook struiken doornappel met witte trompetbloemen en stekelige vruchtdozen met later grote zwarte zaden. Langs de rivier vinden we ook nog iets mooiere blauw bloeiende. Zoals vrijwel alle nachtschaden afkomstig uit Amerika en hier makkelijk als pionier te vinden op open plekken. Het pad brengt ons naar de kant van de rivier, een beetje struinend en half over een oude weg lopen we min of meer parallel aan de rivier naar het westen, wat paddestoelen hier en daar, o.a. op mest van grazers zoals de mooie dooiergele mestzwam en redelijk wat grotere vuilwitte beurszwammen met een beurs onderaan de steel, maar zonder ring (of rokje). Ik had gehoopt op wat ijzerhard dat hier vorig jaar volop stond maar daarvoor was het te laat. Korte pauze op een liggende boomstam aan het eind van het Kolenbrandersbos, waar Hannie tussen het ruige gras nog bloeiend echt bitterkruid vond. Een soort die echt typisch is voor het rivierengebied, en voor de duinen. Daarna lopen we naar de rivier. Waar boven het veer naar Pannerden een hoog rivierduin ligt in een bocht in de Waal met een uitgestrekt strand eronder. De westenwind heeft in de loop van de tijd het zand van het rivierstrand opgestoven tot een uitzonderlijk hoog duin. Met een eigen begroeiing en nu ook enkele paddestoelen. De zandstrandjes langs de rivier horen tot mijn favoriete plekjes, er zijn vaak leuke dingen te zien. Wat minder algemene ganzevoetsoorten zoals welriekende ganzevoet en duifkruid. Nogal wat nachtschade waaronder veel tomaten, zwarte nachtschade (net als bitterzoet een van de weinige Euraziatische soorten), maar de glansbesnachtschade van vorige jaren zie ik niet, wel goudbes met grote bladeren en gele bloemen, en veel grote doornappelstruiken met blauwe bloemen in het zand. En verder amaranten zoals nerfamarant en mogelijk groene amarant. Steppe- of woestijnsoorten van kale warme gebieden voor een groot deel. (Wat een interessante kant laat zien van een soort als de tomaat.) Ze komen hier als aanspoelselplanten waarvan het zaad word aangevoerd door de rivier. Iets verder hogerop staat ook nog een mooie aanspoelselsoort: zeepboom of lampionboom met gele bloemen en later lampionnetjes, als lage struikjes langs de dijk, waar we deze keer niet komen.
We lopen verder meer landinwaarts de Millingerwaard in langs een oud doorgaand weggetje. Erlangs laaggelegen nat bos. En aan de rand van het pad veel zomerfijnstraal met witte soms iets paarsige bloemen, die op astertjes lijken en veel Canadese fijnstraal, Amerikaanse soorten, ook veel uitgebloeide late guldenroede met rupsachtige droogbloemachtige bossen op elkaar gestapelde nootjes met uitzicht op de uitgestrekte nevengeul lopen we weer naar de rivier, in de richting van de Millinger Theetuin die jammer genoeg vanaf 1 oktober gesloten is. Vanaf de theetuin lopen we vanaf een hoog rivierduin naar rivierstrand, dat hier is begroeid met grote imposante grillige oude wilgen, als mangroven langs de oever van de rivier, een van de bijzonderheden die de Millingerwaard heeft te bieden. Erboven ligt een nog hoger en bijzonderder rivierduin van 13 meter hoog, een natuurkundig monument, het hoogste van West-Europa als ik het goed heb, maar anders dan toch van Nederland. Van de mangroven nog weer even naar boven voor het uitzicht van bovenaf op de rivier en het onder het duin gelegen rivierstrand. Dan weer omlaag naar het rivierstrand om omhoog naar het duin te kijken. met ongeveer dezelfde interessante begroeiing als eerder, met nog wat restjes late stekelnoot en een enkele kruisdistel. Maar ook met een klein groen polletje van een anjerachtige met fijne blaadjes: melkkruid of kaal breukkruid misschien? We lopen nog een stukje langs de rivierstrandjes tot aan het restant van de steenfabriek, hallen en schoorsteen, van weraf zichtbaar, die ze hebben laten staan als monument voor het verleden. Dan lopen we wat hogerop terug naar het nogal indrukwekkende bomenmonument dat daar staat, met zwarte omhoogstaande stammen, duizenden jaren oud opgebaggerd uit de rivier. Langs de andere kant van de steenfabriek, met errond velden met grote tijm, een wilde kruiptijm, hier en daar nog met bloeiende polletjes. Ertussen nog een enkele bloeiende zeldzame grote centaurie met grote paarsroze bloemen. Een lage stenen dam brengt ons naar de overkant van de nevengeul die hier de Millingerwaard in loopt. Prachtig overzicht over het water naar beide kanten, met naar het westen de oranjekleurende zon. En dan als we aan de overkant zijn een zeer bijzondere extra verrassing: er vliegt een zeearend de Millingerwaard binnen vanuit het westen. De mensen met vogelkijkers zien en herkennen hem als eerste. Terwijl we verder lopen over een smal pad langs de rand van de nevengeul zien we hem of haar nog enkele malen, opvliegend vanuit een hoge wilg langs de rand van het water. Dan lopen we verder langs de rand van het water, langs de vogelkijkhut Flevopost en dan over een dam of dijk door wilgenbos terug naar de dijk bij de buitendijkse kerk van Kekerdom. Als we rond kwart voor vier terug zijn bij de Waard van Kekerdom is deze inmiddels open. na wat verwarring over teveel bestellingen tegelijkertijd zaten we aan een warme of koude drank met kwarktaart (cheesecake), een van de lekkerste die ooit heb gehad. Alleen de kwarktaart is al de moeit waard om naar Kekerdom te komen, en dan krijg je dan de hele Millingerwaard nog gratis bij. Een erg mooie wandeling, ook in deze tijd van het jaar, ook dankzij de bijzondere sfeer van het licht, en een erg aangename wandeling op deze manier met re rust om om je heen te kijken en ook nog eens achter je te kijken. Het was goed te horen dat verschillende deelnemers dit zo ook hadden ervaren en waardeerden. Ik houd dit idee van speciale wandelingen er nog even in. Met nog iets meer tijd om rond tekijken, terwijl het toch om het wandelen blijft gaan. Iedereen erg bedankt voor het meewandelen. Wellicht tot een volgende keer. Fotoos komen later.