Reacties en foto's

dik v

( organisator / routebegeleiding ) 23-01-2023

Hier nog een wat verlaat verslag van de wandeling van vorige week woensdag over de Hoorneboegseheide bij Hilversum. Vanwege de drukte met de wandelingen voor de komende maand en een weekend weg in een besneeuwd Zuid-Limburgs heuvelland.
Het was een weer een erg mooie wandeling met weer zon deze keer over een wit, licht berijpt landschap. Maar bovenal ook een erg prettige, ontspannen wandeling, met een clubje mensen van oude bekende gezichten en bijpassende minder bekenden waarbij ik me erg op mijn gemak voelde. Fijn gewandeld en rondgekeken en erg veel gepraat, een echte fijne wandeling. Iedereen van de deelnemerslijst was aanwezig, met nog een uitgenodigde persoon op de reservelijst die het niet meer lukte om nog mee te gaan.
Het was voor mij de derde keer dat ik de wandeling vanaf station Hilversum Sportpark over de Hoorneboegseheide en door Einde Gooi naar Hollandsche Rading liep. Na twee eerdere winterwandelingen in afgelopen winters. De Hoorneboegseheide vond ik niet echt de meest aantrekkelijke heide rond Hilversum, vooral de noordwestkant ervan was op zondagmiddag een soort vlieger- en speelheide met brede stukgelopen paden die niet echt uitnodigde tot een wandeling. Maar verder kende ik deze kant van Hilversum niet goed. Wel was er aan de zuidwestkant een mooi gebiedje met een stuk of zeven grafheuvels. De coronatijd was de aanleiding om hier en daar wat uit te proberen, en zo kwam het er toch van. Met als resultaat een (ook wel eens prettig) wat kortere vrij afwisselende wandeling. Toen ik bij het uitzetten ervan ontdekte dat hier ook nog eens het wondermooie voormalige sanatorium Zonnestraal van architect Duiker lag (ik was er in het verleden wel eens langsgelopen maar had geen goed idee meer waar het lag), was het helemaal mooi. Afgelopen woensdag was het de eerste keer dat ik de ongeveer 14 km. lange wandeling liep met de wandelsite. Een klein dilemma aan het begin is, loop je links langs de oostkant van de spoorbaan langs het mooie heideveldje van de Laapserheid maar met wel een km. aanloop tussen spoorweg en een soort blokkendozenbouw, of loop je rechtsom waar je het moet doen met een heel klein stukje heide op het Laapserveld met verder vooral wat karakterloos dennenbos, maar wel met een bijzonder mooi parkje rond een waterkom met een pompgemaaltje van de architect Dudok. Ik kies uiteindelijk toch weer voor Dudok. Meteen om de hoek van de Soestdijkerstraatweg heb je dan ook nog een paar erg mooie woonhuizen in Amsterdamse Schoolstijl, met houtwerk in aparte kleuren. Het woensdag berijpte parkje glinsterend in het zonlicht geeft meteen een goed gevoel aan het begin van de wandeling. Een brede opgang met trappen en plateaus en stenen banken brengt je van het water van de kom naar de bovenrand van het parkje. Ook aan deze kant moet je hierna een recht stuk langs de spoorweg, met de typische ronde betonnen bogen uit de veertiger jaren, omdat er toen gebrek aan staal was. Door een groenen strook langs de achterkant van in de zeventiger jaren gebouwde scholen.
In het Laapserveld ligt een berijpt stukje heide te schitteren in het zonlicht voor we het slingerende pad oplopen tussen de dennen, waarschijnlijk begin vorige eeuw geplant. Dat dennenbos wordt verderop het Laapersbos nog steeds met vooral dennen. Maar ik ontdek omdat ik deze keer wat meer rechts aanhoud dat daar een interessant randje grillige eiken op een hoger zandruggetje staat, mogelijk oudere restjes eikenhakhout op een stuifduin geplant om het zand vast te houden. We komen uit bij de Maartensdijkseweg waar een viaductje onder het spoor doorgaat (voor als je van de Laarersheide komt) op de plek van een eerdere spoorwegovergang. Een laan met hoge voor een deel ingestorte beuken loopt door het Laapersbos naar de Hoorneboeglaan, naar de Hoorneboegseheide en het op een ongeveer 25 meter hoge heuvel hooggelegen landgoed de Hoorneboeg. Over een paadje links van de laan komen we in een boogje uit op de mooi dicht met struikheide begroeide heide (in augustus paars bloeiend), vlakbij een drietal grote grafheuvels nu net als de rest van de heide nog wit berijpt in het zonlicht. We lopen een stukje voorlangs de grafheuvels, naar de rand van de heide en dan terug over een smal paadje en dan terug ernaartoe. Ietsje meer de heide op liggen nog meer grafheuvels. Langs het paadje naar de grafheuvels toe staan nog wat berijpte bekermosjes, korstmosjes. Vanaf de grafheuvels lopen we de heide over. Over de heide moeten ook nog enkele prehistorische en / of middeleeuwse karresporen lopen, maar heb niet kunnen vinden waar. Midden op de heide komen langs nog twee tamelijk hoog gelegen wat kleinere grafheuvels, in totaal moeten er zo'n zeven liggen. Langs de noordkant van de heide lopen we naar de noordwesthoek ervan, met uitzicht op het hoger gelegen deel van de heide begroeid met veel brem, met daarachter en -bovenuit de met bomen begroeide Hoorneboeg. Hier in de noordwesthoek kruisen een paar metersbrede zandpaden elkaar, zodat een soort grote zandbak is ontstaan. Langs de westkant van de heide lopen we dan naar het toegangshekje tot het bos bij Zonnestraal. Rechts liggen de voormalige werkplaatsen van het voormalige sanatorium tegenover een parkeerplaatsje met een klok in een gele krans van zonnestralen. Hier konden begin vorige eeuw patiënten zich in het kader van revalidatie en arbeidstherapie o.a. scholen in vaardigheden voor een beroep was het idee. Links ligt het gebouwencomplex van sanatorium, wit met veel glas met in een net niet hemelsblauw beschilderd houtwerk. Het geheel wekt een indruk alsof het hier vanuit de lucht op deze open plek met heide in het bos is neergelaten. We lopen vanaf de noordoostkant van het Dresselhuyspaviljoen - met een mooi uitzicht op hoe dit in een soort boog is opgezet - rechtsom om het paviljoen heen in de richting van het hoofdgebouw met mer verticale elementen. In het verbindingsstuk tussen de twee armen van het paviljoen is tegenwoordig Brasserie Zonnestraal, bijna halverwege de wandeling. De afgelopen keren heb ik hier vooral buiten gezeten op de heide met koffie en een stuk gebak, zeker een van de mooiste horecaplekken die er toen te vinden was (bij geschikt weer). Maar binnen is het niet minder en zeker zo prettig in deze tijd van het jaar. Het gebak is nagenoeg net zo bijzonder als de plek.
Vanaf Zonnestraal lopen we over een aantal kleine heideveldjes tussen het bos door, langs nog een grafheuvel tot aan een groepje met vennetjes of plassen tussen riet, vlak langs de Noodweg. Dan maken we een bocht en nemen een paadje door een bosstrook terug naar de heide die we oversteken langs een grote eik met erachter een vande toegangshekken van de Hoorneboeg. Vanaf de heide lopen we rechts om de Hoorneboeg heen, een stuwwalkop uit de voorlaatste ijstijd met een tot de 18e eeuw teruggaande buitenplaats met later gesloopt jachthuis. Later was er een conferentiecentrum van de Remonstrantse Broederschap, nu een 'Culturele Buitenplaats', op wat volgens de nalatenschap van de laatste eigenaresse een plek moest blijven voor ‘bezinning en geestelijk beraad'. Langs een heideveldje tegenover een van de huizen op de buitenplaats en een beukenlaan lopen we in de richting van de 16 meter hoge Zwarte Berg aan de noordkant van landgoed Einde Gooi. We maken een rondje om het topje van de heuvel en dan over het topje ervan. Met bovenop een erg mooi stukje beukenlaan in een open plek. Dan staan we weer net als iets eerder op een plek uitkijkend op het hier doodlopende Tienhovenskanaal. De bedoeling was om het kanaal door de Zwarte Berg heen naar de Eem te graven, met verbinding naar de Zuiderzee. Maar de berg was een te grote hindernis. Bovendien werd de behoefte aan het kanaal minder omdat er minder vraag naar turf kwam dat door het kanaal getransporteerd had moeten worden. We volgen het doodlopende kanaal de andere kant op richting Einde Gooi. Voorbij staan langs het kanaal verschillende grote hazelaars met bloeiende hangende mannelijke katjes, maar ook met kleine rode sterretjes van vrouwelijke bloempjes. En aan de overkant van het kanaal een bijzonder indrukwekkende hal, het is een onderdeel van de in de tweede wereldoorlog gebouwde gebouwen op vliegveld Hilversum, gebouwd in boerderijstijl. Hij wordt nu gebruikt als oefenplek voor calamiteiten. De hal is groot genoeg om er met zikenauto's en jeeps rond te rijden laten fotoos op internet zien. Dan gaan we door een hekje Einde Gooi binnen, een landgoed aan de rand van het Gooi, op de grens van Holland en het Sticht of Utrecht. We lopen door een beukenlaan in een bosperceel met beukenbos. De afwisselde percelen met verschillende soorten bomen laten nog steeds het karakter zien van het (kleinschalige) productiebos dat het landgoed is geweest, met daartussendoor rechte en slingerende lanen en weiden in negentiende-eeuwse Engelse Landschapsstijl aangelegd. Met middenin nog een ouder sterrebos met nu nog 7 elkaar kruisende smalle lanen, goed te zien vanuit het midden van het bos, een overblijfsel ban een oudere strakke klassieke parkaanleg. Vanuit het centrum van het sterrebos lopen we langs een grasveldje en langs de boerderij en landhuis van het landgoed, langs een zigzaggende slingerlaan met veel hulst en nog wat weilandjes naar de Graaf Floris V weg over de grens van Gooi en Sticht of Holland en Utrecht (de Hollandsche Rading - rading betekent grens), gemarkeerd met hardstenen grenspalen met een leeuw voor (de grafen van) Holland en een kruis voor (de bisschop van) Utrecht, een ervan precies waar we op de weg uitkomen. Naar de andere kant kijk je uit over een weg door het groene veenlandschap richting Westbroek. Over de Graaf Floris Y weg lopen we naar station Hollandsche Rading. Nog even iets drinken bij Perron Peet of de trein nemen die zo komt. Ik besluit deze keer tot het laatste hoewel iets drinken misschien gezelliger was geweest. Het afscheid met roepen en zwaaien was een beetje haastig. Ik vond het een erg prettige en ontspannen wandeling. Zoals gezegd veel gepraat. Erg fijne sfeer. Wellicht tot een volgende keer. (Ik voeg een link toe naar een fotoverslag van een voorgaande wandeling van vorig jaar, met wat somberder weer, maar denk een overeenkomend beeld van de wandeling en meer informatie, om niet te lang te hoeven wachten op foots van deze keer.)

Klik hier voor de foto's van deze tocht

Agneta B

23-01-2023

Hoi Dik, bedankt voor het plaatsen van het mooie verslag met foto's. Ik heb het met veel interesse gelezen en bekeken. Ook handig de link met de route, zodat ik de route nog eens kon bekijken. Tot ziens! Groetjes van Agneta

Jeannet S

23-01-2023

Ja het was een heerlijke wandeling met prachtige winterse taferelen! Dat zonnestraal was ook bijzonder waar we lekker hebben gezeten! Bedankt Dik voor de organisatie en het uitgebreide verslag! Groet van Jeannet

Ik vond het tempo: Ontspannen tempo (tussen 4,5 en 5 km/pu)

Anneriek d

23-01-2023

Fijn om al het moois dat we zagen nog eens na te lezen. Wat hebben we weer veel geleerd. Dik, bedankt!

Ik vond het tempo: Rustig rondkijken (ca. 4 km/pu)

Agneta B

18-01-2023

Vandaag heerlijk gewandeld met oude bekenden en nieuwe gezichten over heide en bossen met een leuk horeca moment in een volledig gerestaureerd Paviljoen van Rijksmonument Zonnestraal. We hebben goed wandelweer gehad. Dik, bedankt voor de goede organisatie en iedereen tot ziens die ik niet meer gedag heb kunnen zeggen, omdat de trein er al aan kwam.

Ik vond het tempo: Ontspannen tempo (tussen 4,5 en 5 km/pu)