Reacties en foto's

Pascal L

( organisator / routebegeleiding ) 07-02-2025

Beste wandelaars. Wat een fijne groep hadden we vandaag. Dank dat jullie er weer bij waren, en dat iedereen het ook wist uit te lopen. Dit was mijn eerste 20+ km wandeling van februari. Een van mijn favoriete wandelingen omdat hij zo afwisselend is. Het eerste stuk door Bussum is mooi met mooie huizen en parkjes met water. Het mooie Landgoed De Beek dat ligt aan de rand van Bussum, door Zocher ooit aangelegd. Het is ontworpen in de zogeheten ‘landschapsstijl’. De tafelberg heide waar we eerst koffie gingen drinken en vervolgens onze boterham aten boven op de Tafelberg. Dit is het hoogste punt van ‘t Gooi. De berg is al eeuwen in gebruik als uitkijkpunt.

De rustige bossen die overliepen in een zandvlakte genaamd de Limitische Heide. Bijzonder aan deze heide is de rijke variatie in oude en jonge struikheide en de afwisseling met open rul zand. Tot voor kort was de Limitische Heide de enige locatie in het Gooi waar de zandhagedis voorkwam. Ook het Gooimeer konden we tijdens een korte stop goed bekijken, met in de verte de skyline van Almere. Het Gooimeer is een 2670 ha groot randmeer dat ontstond bij de inpoldering van zuidelijk Flevoland. De zuidelijke oever wordt gevormd door de oude kust van het Gooi bij Naarden en Huizen, aan de voormalige Zuiderzee.

Als laatste liepen we uitgebreid om en in de Naarden Vesting. Naarden-Vesting is één van de best bewaarde vestingsteden van Nederland en heeft als onderdeel van de Hollandse Waterlinies de status van Unesco Werelderfgoed.

De wandeling eindigde weer bij daar waar we gestart waren in de ochtend, het station van Naarden-Bussum. Dit prachtige station heeft geen enkele gebogen lijn; alleen rechte vormen zijn gebruikt. De bouwstijl kan worden aangeduid als kubistisch expressionisme. De vorm is asymmetrisch en de hal domineert het geheel, zowel van de buitenzijde gezien als van binnenuit.

Nogmaals bedankt dat jullie er bij waren, leuke gesprekken en mooi wandelweer maakte mijn dag weer superfijn. En ik denk dat Ottelien ook wel weer enkele bijzondere observatie's heeft gedaan die ze met ons wil delen. Kom er maar in Ottelien............

Peter Z

09-02-2025

Nee, nooit ben ik gearresteerd. Wel heb ik vanaf de achterbank van een politie-Kever de binnenstad van Delft afgespeurd naar twee stuks gajus, die kort daarvoor een fietsketting om mijn hoofd hadden gelegd. Ik dank aan dit agressief geintje een stifttand in mijn bovenkaak. Ik heb meer contacten met de politie gehad, maar gearresteerd? Nee, nooit. Het is de menukaart van restaurant De Eendracht waar we pauzeren, die het wil weten. Op de achterkant van het Valentijnsmenu treffen we veertien vragen aan. Het zijn 'conversation-starters' bedoeld om elkaar beter te leren kennen. ‘Om elkaar beter te leren kennen.’ Die heb ik de laatste weken vaker gehoord. En ook ‘Je stelt helemaal geen vragen.’ Het is de steeds terugkerende kritiek die de vrouwelijke liefdeskandidaten hebben op de vrijgezelle mannen in Winter vol liefde. Mannen praten te vaak alleen maar over zichzelf. Vandaag oefen ik me daarom in luisteren en vragen stellen. Terwijl ik vraag en luister vergeet ik het februari-landschap om me heen, waar routebegeleider Pascal ons doorheen voert. Nog een vraag van het menu. Welke toverkracht zou je graag hebben? ‘De kracht om een sfeer te creëren die iedereen vriendelijk maakt voor elkaar,’ antwoordt mijn buurvrouw. ‘Oh, maar die kracht heeft mijn kleinzoon Drako! roept Ottelien. ‘Met mijn zus was de relatie niet altijd even goed,’ licht ze toe, ‘maar sinds we allebei verliefd zijn op de baby, zijn we ook veel aardiger tegen elkaar.’ Hij bestaat dus de toverkracht die mensen lief maakt voor elkaar. Baby’s hebben hem. Die twee gasten met die fietsketting, hopelijk hebben ze later baby’s gekregen. Peter Zuijdgeest Pascal, mede-wandelaars, dank voor de mooie wandeling en fraaie verhalen!

Ik vond het tempo: Lekker rondkijken (lager dan 4 km/u)

Ottelien W

07-02-2025

Ha Pascal en Medewandelaars, daar liepen we weer, in een wijde boog vanuit Naarden en weer terug. We kwamen best vèr vandaag.. we beklommen de Tafelberg en ook de Sijsjesberg, we zagen het Gooimeer en aan de overkant Almere. Met vijftien wandelgenoten in een gezellig kwetterende groep. Kenden we elkaar allemaal? Nee, vast niet, maar dat hoeft niet, we hèrkennen elkaar als verwante zielen, als wandelaars, en dan loopt het verder als vanzelf. Ik sluit niet uit dat in die herkenning hier en daar pufjes oxytocine, serotonine en weet ik wat voor stofjes aangemaakt en uitgewasemd worden, waardoor uiteindelijk iedereen eensgezind en blij gestemd de Sijsjesberg op huppelt, en later ook de stalen trappen van de vesting soepeltjes op snelt. Zonder ongelukken ging het- ook al zitten ze in die kleine hoekjes, de geniepige stobben en boomwortels, de richeltjes, de potentiële botsingen met fietsers op ons pad.. het ging allemaal gewoon goed. Wandelend passeerden er zòveel onderwerpen. Veel meer dan ik gehoord heb.. ja zeg eens: waar hadden jullie het eigenlijk over? Ik kan onderwijs noemen, een bijzonder brave hond, wolven & schapen, voetbalsupporters, hersenen en darmen, het microbioom, het wonder van Londen, reizen, wonen, vakanties en werken, relaties, da’s altijd prijs.. Roept u maar, wat mis ik nog? De sijsjes en andere vogels speelden geen grote rol vandaag. Wel even de koolmees als ultieme vorm van agrorobotica, de oplossing van het mestprobleem en nog zo wat politieke kwesties.. Pascal, dank dat jij dit allemaal mogelijk maakte, medewandelaars, dank voor jullie bijdrage aan de fijne dag. Oh ja.. heeft iedereen z’n drankje zorgvuldig afgerekend met degene die het allemaal zo soepeltjes wilde voorschieten? Dank ook daarvoor. Hartelijke groet en graag tot ziens! Ottelien

Ik vond het tempo: Lekker rondkijken (lager dan 4 km/u)