Reacties en foto's

  • VR 20/05
    Van Nijmegen naar Groesbeek in het voorjaar
    19 km
    VOL
    Gelderland, NS Nijmegen - Groesbeek (bushalte)
    8/8 deeln.
  • VR 20/05
    Van Nijmegen naar Groesbeek in het voorjaar
    Gelderland, NS Nijmegen - Groesbeek (bushalte)
    19 km
    8/8 deeln.
    VOL
  •  

  • dik v.

    ( organisator / routebegeleiding ) 22-05-2022

    Hier een verslag van de wandeling van afgelopen vrijdag van Nijmegen naar Groesbeek over de Nijmeegse stuwwal, de fotoos volgen.

    Het was weer een erg mooie wandeling, net als bijna alle wandelingen de afgelopen weken. Maar wat wil je met dit landschap door bos met diep ingesneden smeltwaterdalen en langs groene hellingen op de rand van de stuwwal van Nijmegen. In een tamelijk ontspannen tempo, om van het landschap te genieten. Met nu eens een tamelijk grote groep deelnemers, maar liefst met zijn negenen. Het was de derde keer dat ik de wandeling liep. De eerste keer twee jaar geleden in maart met bloeiende sleedoorns tussen de weilanden en nog wat bloeiende bosanemonen bij Ubbergen. Vorig jaar liep ik de wandeling uiteindelijk nog in oktober, net als het jaar ervoor zonder veel bloeiende bloemen. Maar wel met een overstelpende hoeveelheid tamme kastanjes, die de Romeinen hier hebben achtergelaten. Eigenlijk is juni of juli de beste tijd om hier te wandelen noteerde ik vorig jaar. Maar misschien moet je hier toch eerder in het voorjaar zijn, zoals in april, wanneer de bossen nog niet volledig in blad staan. Het weer beloofde een heikel punt te worden, met vrijwel niet te vermijden regen rondom twee - drie uur, mogelijk met onweer. In het Zuid-Oosten van het land, maar waar begon dat? De maandag had stevige wolkbruken met storm en onweer te zien gegeven in delen van het land. Vandaag zou minder worden, maar toch... Ik had al uitgerekend dat we bij benadering bij de Duivelsberg zouden kunnen zijn rond die tijd, en daar verder zouden kunnen zien. Met een plan B op zak: teruglopen van de Duivelsberg naar Beek-Ubbergen voor de bus bij Nijmegen. Maar we begonnen nog met zon en blauwe luchten.

    Om 10.33, met de aankomst van de trein uit Amsterdam waren alle deelnemers aanwezig, op een Nijmegenaar na die nog op het Keizer Karelplein liep en die het feit dat hij in Nijmegen woonde een geldig argument vond voor het te laat komen zonder excuses. (Dit in contrast met een week ervoor in Den Haag waar een deelnemer zich wat uitvoerig verontschuldigde voor een verlate bus.) Ik had net verteld van het jongetje op de basisschool van mijn dochter dat pal naast de school woonde en vrijwel elke dag te laat op school was. Zulke dingen versterken mijn motivatie om een volgende keer niet te bellen of te wachten als iemand te laat is, maar direct op de afgesproken tijd te vertrekken. De wandeling van Nijmegen naar Groesbeek en verder was me bijgebleven uit de 80-er jaren toen ik ooi van Amsterdam naar Sittard liep en ik via wat toen nog het Lingepad was over de brug van de overkant af Nijmegen binnen kwam. De omgeving had toen grote indruk op me gemaakt zodat de wandeling al lang op m n nog te lopen lijstje stond voor ik er twee jaar geleden toe kwam. Door een van de mooiste stukken van Nederland voor mijn gevoel, en waar ligt Limburg dichter bij Amsterdam dan bij Nijmegen. Beginnend vanaf station Nijmegen. Je kunt ervoor kiezen om je een eerste stuk met de bus naar een groenere plek te laten brengen. Maar ik vind het wel mooi om met een stuk door de stad te beginnen. Als je dan in Nijmegen bent is het gek om niet door de stad te lopen. En Nijmegen is een mooie stad om door te lopen. En om door de stad de stad uit te lopen.

    Vooral bij een historische stad is met nog zichtbare geschiedenis. Als je het goed doet. Via het Kronenburgpark, met de restanten van de oude stadswal, langs de middeleeuwse Stevenskerk en langs stukjes vroege renaissance en dan over het Valkhof waarvan de naam vooral verbonden is met Karel de Grote (rond 800) maar waar eerder al Romeinen en Bataven rondliepen en op de rivier neerkeken. Daar stond Claudius Civilis de leider van de Bataafse opstand tegen de Romeinen, laat Constantijn hem zelf in ingewikkeld latijn zeggen, vertaald: "Hier stond hij, hier zag hij tandenknarsend de (Romeinse) adelaars, hier in grimmig licht hun hand naderen." Een beetje een drostecacao-effect: een eind 19e of begin 20e eeuw geplaatst citaat met een 17e eeuws beeld uit de tijd van de Bataafse opstand, 2000 jaar terug. Hier staat de mooie Sint-Nicolaaskapel of Valkhofkapel, iets verderop de Barbarossa-ruïne, restant van een in 1155 door keizer Frederik Barbarossa herbouwd paleis. Onderlangs het Belvedere en langs de oude stadmuren verlaten we het Valkhof. Nu niet de Ooijpolder in zoals andere keren. De stad uitlopend naar het oosten over de rand van de stuwwal kijk je uit over de laagte en over de rivier en krijg je nog een paar Romeinse vestigingsplaatsen van legerkampen cadeau, die zich oorspronkelijk hier op de Hunnerberg vestigden en ook uitkeken naar het noorden en dan wel over het gebied van de Bataven.

    Meer eigentijds staan langs de weg enkele mooie huizen van begin van vorige eeuw met art-niveau elementen en grote villa s. Het Romeinse verleden vertaalt zich hier en daar in zaken als een in steen aangebracht grondtekening van een Romeinse poort voor het appartementengebouw Porta Romana. En iets verderop een Romeinse zuil in een wijkje. Het is zoeken naar Romeinen in Nijmegen. Bij het Kopse Plateau verlaat je het stedelijke in een stukje hybride stadsrand met oude beuken en een mooi knotlindenlaantje, net zo speciaal als het woord. Heeft hier ook niet een Romeinse versterking gestaan? Je loopt door een stuk bos met een diep uitgesneden breed dal dat van boven door het bos komt en dan bovenlangs de Elyzeese Velden, op een pad tussen glooiend weilanden waar een vorige keer in maart een bosje sleedoorn erg wit ertussenstond te bloeien. Maar ook zonder bloeiend sleedoorn liggen de Elyzeese Velden er zeer Elyzees te wezen. Omhoog en omlaag. We houden een knabbelpauze bij een bankje bovenaan het weiland. Dan word ik dat ik erdoor verrast dat ik na sinds vorig jaar nog een paar veranderingen heb aangebracht in de route, om een paar extra mooie stukjes erin op te nemen, zoals een lusje langs een weilandje om uit te komen aan pad omhoog langs de beek De Oorsprong, met kabouterpad, wat een erg mooi pad blijkt. Maar me wel desorrienteert als we Beek-Ubbergen binnenlopen.

    We moeten over een weggetje langs een oude spoelplaats waar in het voorjaar bosanemonen en speenkruid staan. Maar tot mijn ergernis kan ik het weggetje niet vinden, en lopen we wat omhoog en omlaag, terwijl we er net vlak naast hebben gestaan. Met behulp van wat apps zie ik het licht weer en komen we op het pad dat weer omhoog de beboste hellingen oploopt. Het blijft nog wat zoeken hier en daar. Dan een dalletje in met een oude richtingwijzer op de vooroorlogse grens met Duitsland. Het gebied rond de Duivelsberg is pas na de tweede wereldoorlog Nederlands grondgebied geworden. Het idee om naar het noorden langs een weiland het dal bij de Vossenberg in te lopen laat ik maar voor wat het is vandaag. In plaats daarvan lopen we bovenlangs het Filosofendal in. Weer omhoog, een diep dal door met een pad, dat waarschijnlijk een dag eerder meer in beek was. En dan weer heel wat hoogtelijnen omhoog tegen de Wylerberg op, hier en daar met trappen. Tot je uithijgend bovenaan de klim bij het open veld (op 65 meter hoogte) staat waarlangs je naar de Duivelsberg loopt. Ik bedenk om eerst naar het uitkijkpunt over de rivier op de voormotte van de oude motteburcht te lopen, voor we bij het pannekoekenrestaurant naar binnen gaan. Het is nog droog, maar wordt al bewolkt. Als we teruglopen van het uitzichtpunt beginnen de druppels te vallen. Het is rond half drie. Ongeveer volgens planning. Goed gegokt.

    De Duivelsberg is een oude kasteelheuvel, 75 meter hoog, met motteheuvel (een opgeworpen aarden kasteelheuvel waar ooit in de vroege middeleeuwen een houten toren opstond). Een indrukwekkende ongeveer 10 meter hoge motte, ik geloof niet dat ik een andere ken die zoveel indruk maakt. Ook door alle verschillen van hoogten eromheen. Een pad omhoog naar bovenop de motte, met een plateau binnen een haagbeuk haag. Jammer dat je er geen uitzicht hebt door alle hoge bomen rondom. Aan de ander kant loopt een pad omlaag naar de voormotte, een lagere motteheuvel die uitkijkt over de rivier in de laagte. Onderlangs loopt rondom een pad om de hoge motteheuvel heen. Ook een dubbele motteburcht is een zeldzaamheid. Maar de ligging maakt het geheel extra bijzonder. Met uitzicht op het brede Rijndal. De historische achtergrond van families als de Saksische van Hamaalands is goed voor extra historische gruwel. Verhalen vol intriges. Vanaf de lage motteburcht keken we nog een keer over het land dat zich onder ons uitstrekte, in de richting van Millingen. Naar het land van Batavieren of andere Germaanse stammen, of vijandelijke legertroepen. Voor we de andere kant opgingen, richting het restaurant. Waar we iets dronken met een smakelijk hapje erbij, pannekoek, poffertjes of iets anders. Niet het typisch Nijmeegs Marieke (van Marieke van Nimwegen) dat ze hier ook hebben. Voor Moenen, de duivel zelf, moet je in Nijmegen zijn, waar het de naam van een cafe is. Met al het klimmen en dalen is het tot hier een mooie maar pittige wandeling.

    Terwijl we binnen zaten begon het harder te regenen, hoewel geen wolkbreuk, met donder en een enkele bliksem. Die weer opgehouden waren toen we verder gingen richting Groesbeek. Met druipende bladeren en zelfs weer wat zon. Eenmaal op weg besloot de Nijmegenaar niet verder mee te lopen, met het onwaarschijnlijke argument dat hij anders niets meer aan zijn avond had. Waarmee de mogelijke wederzijdse verantwoordelijkheid voor elkaar aan zijn eind komt. We lopen verder langs nog weer een uitgestrekt weiland met ver uitzicht naar een bos en verder door een glooiend open landschap bovenop de stuwwal, dat wat weg heeft van Zuid-Limburg. Wat rustiger aan dan het klimmen en dalen door de heuvels en dalen hiervoor. Met verre uitzichten over weilanden met koeien en schapen. Langs de Canadese oorlogsbegraafplaats boven op het plateau, waar het wer wat begint te regenen en waaien. Dan gaan we langs paadjes tussen akkers en weiden met weidse uitzichten en daarna langs een galgeweide omlaag naar Groesbeek. Aan de rand van Groesbeek is De Oude Molen een mooie afsluitplek, waar we met ons zessen nog iets dronken, met bushalte bijna voor de deur. (Hoewel ik hoor dat Groesbeek zelf ook leuk is.) Twee deelnemers nemen direct de bus terug naar Nijmegen. Het einde van een mooie wandeling.

    Ik vond de wandeling - ondanks de regen die zich netjes in de wandeling inpaste - nog iets mooier dan ik hem al vond. Eigenlijk had ik erger verwacht. Ook de combinatie van het deel naar de Duivelsberg en het rustiger deel met uitzicht naar Groesbeek bevalt me we. De glooiende groene dalen tussen het bos op de hellingen van de stuwwal en diep ingesneden smeltwaterdalen die van de bovenkant heuvels van de heuvels omlaag lopen, met veel klimmen en dalen, maken van het eerste deel van de wandeling een pittige wandeling. Ik ken in Nederland eigenlijk geen andere plek met zulke pittige klimmetjes. Het stuk naar Groesbeek is een ander verhaal. Heel veel bloeiende bloemen waren er niet, volgende keer weer eens op een ander tijdstip. Maar waar vind je zo n landschap met zoveel afwisseling en zulke spannende hoogteverschillen. Wat overblijft is wat mij betreft uiteindelijk weer een gezellige wandeling, zoals bijna altijd bij Nijmegen, met een gezellig drankje aan het eind. Iedereen bedankt voor het meewandelen en wellicht tot een volgende keer. Fotoos komen nog.

    Klik hier voor de foto's van deze tocht

  • Akke V.

    28-05-2022

    Nu pas aan de foto s toegekomen van onze wandeling door het sprookjesland tussen Nijmegen en Groesbeek. Toch nog maar even de link. Het was mooi! Groet, Akke.

    Klik hier voor de foto's van deze tocht

  • Akke V.

    23-05-2022

    Dag Dik en medewandelaars, Zoals gebruikelijk, maar daarom niet minder bijzonder, weer een indrukwekkend verslag van alweer een prachtige wandeling! Voor mij was het de tweede keer wandelen in dit gebied en dat zal zeker niet de laatste keer zijn. Dank voor de wandeling, Dik, en de perfecte timing. Dank wandelgenoten voor het goede gezelschap. Tot een volgende keer! Groet, Akke.

  • Anton v.

    23-05-2022

    Met mijn ouders vanuit Mook (ik ben daar geboren) maakte het hoog en laag rond de Duivelsberg op mij al veel indruk. De vogels in het voorjaar, de kastanjes in het najaar. Als Nijmegenaar voel ik mij enorm bevoorrecht met zo n boeiend landschap dichtbij waarin de schuivende kracht destijds van het bevroren water nog voelbaar is! Afgelopen vrijdag een paar nieuwe paadjes ontdekt, en enkele leuke verdiepende gesprekken gehad, en genoten van wat ik zag. Zo herinner ik mij de tevreden rustig kuierende vrouw met het vers geplukte bosje bloemen nog lachend voorbij komen met een bijna verontschuldigende toelichting "tja, dit noemen ze onkruid...". Aan de tafel binnen kwamen de herinneringen aan de Duivelsberg samen met mijn kinderen van jaren geleden, kabouterverhalen over Mik, Muk en Mak... en was het plots al half vier. Mijn avondprogramma kwam in de knel. Excuus, dat mijn twijfel niet eerder tot een keuze heeft geleid. Ik ben via de Wylerberg en de Heerlijkheid van Beek terug gelopen (daar zijn in mijn beleving de natuurspirits zo voelbaar aanwezig, met een prettige voedende energie, vanuit een astrale bron - naar AH op de Daalseweg, ontnuchterend ook, een andere wereld met pinpas, en om half zes thuis, krap aan maar nog wel op tijd. En tevreden, een prettige dag! Hoe laat waren jullie terug bij NS Nijmegen?

    Ik vond het tempo: Ontspannen tempo (tussen 4,5 en 5 km/pu)

  • Inis C.

    22-05-2022

    Wat een geweldig verslag Dik! En wauw wat een mooie wandeling en alles viel op zijn plek! Heel erg genoten en erg bedankt voor de gezelligheid! Tot gauw hopelijk! Groet, Inis

    Ik vond het tempo: Ontspannen tempo (tussen 4,5 en 5 km/pu)

  • José van G.

    20-05-2022

    Wat een heerlijke dag en mazzel met het weer. Op het juiste moment een droge pauze op de Duivelsberg. Dick bedankt voor het navigeren en iedereen bedankt voor de gezelligheid. Tot een volgende keer. José

  • Gert ten B.

    20-05-2022

    Hoe kun je het bedenken. Precies op tijd in de horeca, toen de eerste regen naar beneden kwam. Tijdens de bui genieten van pannenkoeken, poffertjes en tomatensoep. Een geweldige wandeldag in een prachtig mooi gebied en het kleine beetje regen dat ons niet deerde. Allemaal hartelijk dank voor de leuke, gezellige en bijna droge dag. Vr. Gr. Gert

  • Gaby van de H.

    20-05-2022

    Dick, wat heb je een prachtige route met ons gelopen. Een echte top wandeling met mooie vergezichten. Ik heb enorm genoten van de wandeldag en van alle klimmetjes en dalletjes. Wat was het gezellig. Groetjes, Gaby

  • Joke H.

    20-05-2022

    Dik het was een geweldig mooie en gezellige wandeling. Dank je wel en allen bedankt. Groetjes Joke H