Reacties en foto's

dik v.

( organisator / routebegeleiding ) 01-06-2022

Hier een verslag van de wandeling van dinsdag (31 mei) van Wolfheze naar Oosterbeek. Fotoos komen later.

Het was een heel genoegelijke wandeling dinsdag met een naar mijn doen flinke groep van 8 deelnemers van Wolfheze naar Doorwerth. Een deel van de deelnemers waren al ruim tevoren aanwezig, een zelfs al toen ik ongeveer een uur te vroeg aankwam met de trein. Toen de trein uit Utrecht aankwam iets over 10.45 was de groep compleet en konden we op pad. het weer bezorgde wat hoofdbrekens. Volgens de weerberichten die ik had geraadpleegd en buienradar zou er geen noemenswaarde regen vallen. Maar er was ook sprake van code oranje in het midden van het land. Hoe dat met elkaar rijmde was me niet duidelijk. In ieder geval was het op het moment van vertrek nog redelijk zonnig. Ik had mij afritsbroek wel aan kunnen trekken in plaats van de lange broek die ik aanhad. Het was de tweede keer dat ik de wandeling ongeveer in deze vorm liep. Na vorig jaar maart. In de huidige versie een niet te lange wandeling, tegen de 18 km. Helemaal nieuw was de wandeling niet, een deel ervan liep ik al als deel van een rondwandeling van Wolfheze naar Kasteel Doorwerth. O.a. langs de oude Wodanseiken, over de Wolfhezer Heide en door de bossen van de Oorsprong, maar nu in een andere setting, toch weer anders. Nieuw aan de wandeling is dat we nu doorlopen naar Oosterbeek, wat nieuwe elementen toevoegt, met name enkele mooie beekjes (sprengenbeken), of beter beekaanleggen in romantische stijl op de rand van de stuwwal in de richting van Oosterbeek.

Een verandering na vorig jaar maart was dat de wandeling toen zonder horeca was. Dat betekende nu dat we voor een horecapauze door moesten lopen naar de historische Oude Herberg aan de rand van oosterbeek, waarna we verder zouden lopen over de Hemelse Berg, wat een klein stukje om betekende. De wandeling gaat vanaf station Oosterbeek langs een beukenlaan met heidestrook erlangs naar het oosten. Over de autoweg lopen we al snel de oude Kloosterweg op. En slaan dan af via een mooi bospad naar de legendarische Wodanseiken langs de Heelsumsebeek, die er inderdaad zeer legendarisch uit zien, de schatting is 400 tot 600 jaar oud. Bijna ongeloofwaardig oud. De naam is van schilders die hier rond 1850 neerstreken om de natuur en het buitenleven te beleven en schilderen. Vandaar maken we een slinger langs Oud Wolfheze of Laag Wolfheze en de Wolfhezerheide met grafheuvels en uit de recenter geschiedenis een Landweer (een soort tolsperre) en een 16e eeuws verdedigingswerk, het Rondeel. We lopen langs de Heelsumsebeek met helder water tussen de varens (o.a. dubbelloofvarens) naar de hooggelegen heide met bovenlangs de steile rand van de heide een groep forse jeneverbesstruiken. En dan door een smeltwaterdal dwars door de heide heen met langs de kant dopheide die hier en daar begint te bloeien tussen de gewone struikheide.

Daarna lopen we door naar de Oorsprong, met de voormalige landgoederen Hoog Oorsprong en Laag Oorsprong. Langs een paar mooie open landjes in het bos en oude beukenlanen. Naar de Westerbouwing, met erg ruimtelijk beukebos op de glooiende aflopende hellingen van de stuwwal boven Heveadorp. En met een weids uitzicht over de rivier. Langs een grasstrook waar een kabelbaan doorliep weer omhoog naar de Oorsprong en dan naar het oosten richting Oosterbeek naar de Lage oorsprong met de Oorsprongsbeek en de Hemelse berg. Over een pad in een diep ingesneden dal. We komen precies uit waar de bedoeling is, bij de Tuinen van Lage Oorsprong. We kijken even rond boven op de heuvel bij de fundamenten van het oude landhuis, maar het lukt niet goed om hier een indruk te krijgen van de tuinen. Dat lukt beter iets verderop van beneden af langs de beek. Dan omlaag naar de Oorsprongbeek, met kleine gemetselde watertrappetjes en vijvertjes waarlangs we omhoog lopen met uitzicht op de beekaanleg, de mooiste die ik tot nu toe ben tegengekomen hier in de buurt van Oosterbeek. Het lijkt erop dat de paadjes maar vooral ook de oversteekjes over de beek veranderd zijn na vorig jaar. Rechts ligt de Hemelse Berg, maar we lopen eerst verder door langs de beek naar de sprengkop en dan omhoog naar de Oude Herberg aan de Utrechtseweg. Twee deelnemers besluiten om vanauit de Oude Herberg direct langs de weg naar het station te halen. Misschien zijn ze nog om 4 uur op het station, op tijd om met korting te reizen.

Vanaf de Oude herberg lopen we eerst omlaag naar open veldjes aan de Hemelsche berg en dan de berg op naar een 19e eeuws monumentje dat bovenop staat uit dankbaarheid aan de weduwe Kneppelhout en haar overleden echtgenoot, eigenaars van landgoed de Hemelsche Berg. Omlaag langs een brede beukenlaan. Aan de andere kant lopen we langs een andere beek, Spreng de Hemelse Berg, verder omlaag, langs vijvertjes tot in Oosterbeek. Net als vorig jaar in maart viel het aantal bloeiende planten in het bos, op de heide en langs de beken tegen. Wat goed met de omgeving te maken kan hebben. Bij Oosterbeek komen we langs een laatste vijvertje aan een open veld uit langs het Kerkpad, met uitzicht over de uiterwaarden en knotwilgen langs het pad. De omhoog lopende rand van het Kerkpad was, met een schuine helling mooi op het zuiden, nodigt wel allerlei allerlei soorten planten uit, bleek vorig jaar maart, maar was nu toch vooral groen, behalve in een tuintje bij de eerste huzien bij de Oude Kerk van oosterbeek. En dan staan we voor de zeer oude Oude Kerk van Oosterbeek, ik geloof uit de 11e eeuw, een van de oudste romaanse kerken van ons land, flink gehavend in de tweede wereldoorlog en weer opgebouwd.

Aan de overkant van de kerk stroomt de Zuiderbeek waar Oosterbeek zijn naam van heeft uit in een vijver, we volgen de beek stroomopwaarts langs een smal paadje. De beek staat vol met witte waterkers die er als het ware overheen kookt. Verderop ligt langs een stuk straat heem tuin De Zomp in een diep dal onderlangs de beekrichting het station. het ziet er mooi uit van bovenaf bij de ingang. iets voor een volgende keer. Naar de andere kant kijken we uit naar een tuintjescomplex met een paadje erdoor onder in het vervolg van het beekdal. We lopen over een smal pad door een stuk open land op een helling, de Hazenakkers, naar het Park Hartenstein, en om het sportpark heen, door het park naar de Stationsweg, met enkele art-nouiveau villa s. Op de hoek bij restaurant Klein Hartenstein gaat iedereen zijn eigen kant uit. Twee deelnemers lopen direct naar het station, via de Stationsstraat. Drie mensen hebben bedacht om terug te lopen naar Wolfheze, ongeveer 4 km. dat is met teveel. Ik besluit nog ergens iets te drinken en de trein later te nemen. Terwijl we beraadslagen begint het dan toch te regenen. Een half uur later zal de zon weer doorkomen. Ik vond het een prettige en ontspannen wandeling. En een mooie route, met de oude wodanseiken de Wolfhezerheide en Heelsumse Beek die er onderlangs stroomt, de bossen, beukenlanen en akkerlandjes van de Oosprong en de uitzichten op de rivier bij Westerbouwing, en vooral ook de bijzondere beekaanleg van de Oorsprongbeek, met als afsluiting de vijvers in de beek bij Oosterbeek, het uitzicht van het Kerkpad op de rivier, de Oude Kerk van Oosterbeek en het stukje Zuiderbeek. Iedereen erg bedankt voor het meewandelen en voor het gezelschap. Wellicht tot ziens. (Fotoos komen later.)

Klik hier voor de foto's van deze tocht

Annemie G.

02-06-2022

Dik en medewandelaars bedankt voor deze gezellige wandeling in een mooi stukje Nederland.

Hans K.

01-06-2022

Wat moet ik toevoegen aan zo n uitgebreid verslag van de kaartlezer? Na de aankomst in Oosterbeek waren er toch nog 3 liefhebbers om terug te lopen naar Wofheze, hemelsbreed een kilometer of 4. Gewoon het pijltje volgend op de GPS liepen we in min of meer een rechte lijn naar het station Wolfheze. Ook dit is een prachtig gebied met naaldhout, loofhout, beekjes en ook de snelweg die mij thuis bracht.

Onderweg heb ik diverse waarnemingen gedaan. De mooiste voor mij was net voor station Wolfheze. We waren er bijna en in een flits zag ik iets vreemds op de waterloten van een linde. Snel wat foto s gemaakt en thuis de boeken ingedoken. Mijn eerste waarneming van de springende lindegalmug ;-)) Hieronder de link en al klikkende kan je nog veel meer ontdekken.

Dick, bedankt en tot een volgende keer.

Ik vond het tempo: Ontspannen tempo (tussen 4,5 en 5 km/pu)

Klik hier voor de foto's van deze tocht