Reacties en foto's

dik v

( organisator / routebegeleiding ) 31-05-2023

Het was een mooie wandeling afgelopen zaterdag door Maasheggengebied tussen Cuijk en Boxmeer. Een mooie dag met mooi weer en een groep met plezierige mensen. Met uiteindelijk 6 deelnemers. (Een deelnemer was afwezig omdat deze zich in de dag had vergist.) Op een van de warmste dagen tot nu toe dit voorjaar. Met veel zon. Een blauwe lucht met nauwelijks wolkjes boven de Maas en de heggen. Met zo nu en dan een verkoelend windje. Met een mooie wandelroute door een mooi gebied langs de slingerende Maas met uitzichten over de rivier, met achter ons de in de hele omgeving van veraf zichtbare kerk mer dubbele torens van Cuijk en voor ons de kapel van het Klooster van Sint Agatha, met hier en daar mooie uitzichten op het maasheggengebied die mooi de structuur laten zien van het typische maasheggenlandschap met de door gevlochten heggen omgeven kleine rechthoekige akkers en weilanden, vanaf een landweg of van bovenaf vanaf de Maasdijk. Met doorsteekjes op verschillende plaatsen over de weilanden tussen de heggen zoals in de Oeffelter Meent en de Meerkampen. Met landwegen tussen de hoge meidoorne- en sleedoornheggen met hoge essen en eiken in de heggen, en hier en daar knot-essen. Veel vogels ook in het groen, door Hannie desgewenst van naam voorzien, zoals de snibbige grasmus. En vooral veel groen. Twee weken geleden liep ik hier vlak naast in het maasheggengebied tussen Boxmeer en Vlierbeek tussen hagen die hier en daar witkleurden van de bloeiende meidoorns en bedacht dat de meidoorns op dat moment wel zo ongeveer op hun mooist waren. Dat beloofde dat niet het niet te verwachten was dat ze twee weken later maar 15 km. noordelijker net zo zouden bloeien. En eerlijk gezegd was dat al toen ik de wandeling op de site plaatste niet helemaal te verwachten. Al stonden er hier en daar nog wel meidoorns half of helemaal in bloei. Met hier en daar een rijtje nog half bloeiende struiken langs een veld of een enkele kraakwitte meidoorn in een verder vrijwel groene heg. Maar dat is iets anders dan heggen met overweldigend bloeiende meidoorns zoals ze je soms op de beste momenten kunnen treffen. En dan kun je ook met je mond open staan te kijken. Als meidoorns of (wat mij betreft) vooral sleedoorns volop bloeien is het hier voor mij buiten categorie, niet te overtreffen. De meidoorns bloeiden wel, maar niet overweldigend. Dat moesten we zaterdag missen. Het verschil was tussen een bijna adembenemend mooie wandeling op zijn hoogtepunt en gewoon bijzonder zoals nu.
Wat overblijft is een mooie ontspannen wandeling op een mooie dag in een zoal erg mooi gebied. Wat wel bloeide waren de vlierstruiken met grote geurende witte bloemschermen tussen het groen, die echter minder massaal bloeiend dan meidoorn en sleedoorn die in hun geheel wit kleuren en hele witte bomen, struiken en hagen opleveren. Ook de rode kornoelje bloeide met kleinere witte bloemschermpjes. En verder bloeiende randen met fluitekruid langs heggen en landwegen en geel van de boterbloemen. De groene heggen maakten het landschap nog iets meer Rubensachtig dan een maand geleden.
Iets voor twaalf vertrokken we van het historische 19e eeuwse stationnetje in Cuijk. Het stationsplein aan de overkant zou ook Tandartsplein kunnen heten met twee grote tandartspraktijken gevestigd. Langs de Stationsstraat in Cuijk charmante villa s in een gematigde Nederlandse Art Nouveau-stijl en chaletstijl van rond 1913, zoals vaker in de buurt van Nederlandse stations, gebouwd rond 1900. Verderop aan de Maas langs de neogotische Martinuskerk uit 1911-1913, een kruisbasiliek met twee torens van een leerling van de vermaarde P.J.H. Cuypers (o.a. Centraal Station en Rijksmuseum in Amsterdam en uitbrandende kerken). Erachter de toren van de 15e eeuwse kerk in gotische stijl, nu ‘museumtoren’ met erin het historisch museum Ceuclum. Weer goed zichtbaar, verlost uit de steigers die er lang omheen stonden. Om de kerk heen door het hofje om de kerk, met in april stinzeplanten zoals (aangeplante) wilde narcissen, bostulpjes, blauwe druifjes en kievitsbloemen (nu niet meer terug te vinden). Een mooi hofje. Aan een smal pad langs een hoge muur loopt langs een Romeinse tuin met beeldjes en rechtopstaande stenen. Ceuclum zou de Romeinse naam van Cuijk geweest zijn. De naam zou zijn afgeleid van het Keltische woord Keukja , wat kromming of bocht betekent. Maar de naam Ceuclum voor Cuijck wordt ook betwist. Volgens een ander lezing is hij afgeleid van Cevelum, dat op de Romeinse reiskaart de Peutingerkaart voorkomt, het meest waarschijnlijk het tegenwoordige dorp Sevenum in Limburg. In ieder geval zou Cuijk een belangrijk Romeins knooppunt geweest zijn met een oud Romeinse nederzetting zijn geweest en was er later in Romeinse tijd een belangrijke Romeinse brug. Langs de Maas over een stuk fietspad. Verderop door een braakliggend landje met een paadje erdoor dat halverwege tussen veel hoge brandnetels terechtkwam. Een minder goed idee in deze tijd van het jaar. Dan over een bijzonder mooi pad over een hoog zandpakket met tot een meter hoge kliffen langs de rivier langs een mooi beschuttende haag waarin Het speuren was naar nog bloeiende meidoorns bloeien. Met erlangs nog nabloeiend fluitekruid dat ons niet zou verlaten tijdens de wandeling. Naar het (voormalig) klooster Sint Agatha, dat je in de verte al kunt zien liggen. Een erg mooi pad, zo n 2 km. lang. Aan de overkant boerderijen op terpen. Daar lag op een hoogte het versterkte huis Middelaar, in 1702 door Fransen verwoest. Nu staat er een grote boerderij, nog steeds met de oude gracht her herkenbaar omheen. Vlak voor de Veerstraat naar het klooster passeren we de monding van de Virdsche Graaf, een van de afwateringsstroompjes die door het maasheggengebied loopt. En bij de veerweg een gebiedje met lage zandduinen, met hier en daar wat lage glooiingen in het landschap. De Veerweg ligt er mooi tussen knotwilgen en randen van groen en wit fluitekruid. Van een asftand zie je Klooster Sint Agatha al liggen, het is het oudste in gebruik zijn klooster in Nederland, sinds 1371 onafgebroken bewoond door Kruisheren. Ook nu wonen er nog enkele Kruisheren waarnaast delen van het klooster een andere bestemming hebben gekregen. Vanaf de Veerweg de eerste gevlochten maasheggen langs een veldweg. Het vlechtwerk nu verstopt in het groen van de heg. Langs de Hofsestraat voorbij het Klooster naar de Meerkampen een stukje maasheggengebied met elkaar kruisende en naar elkaar toelopende sleedoornhagen, eerst onderlangs de dijk lopend dan er bovenover. Verderop kijk je vanaf de dijk omlaag op maasheggen in de Meerkampen, vooral groen nu met een enkele eruit springende helder witte meidoorn. Op de dijk nu hoog gras met boterbloemeen, het moeten bloeiende knolboterbloemen zijn die ik hier in april al zag, met de slippen van de kroonbladen teruggeslagen langs de steel en niet tegen de bloem aan. Vanaf de dijk kijk je uit op een grasveld dat roestbruin en roze kleurt van de veldzuring en grassen zoals witbol en kropaar, met gele vlakken boterbloem ertussen. Ernaast de Oeffeltsche Meent met waterplassen met paardjes rond de plassen. Een natuurgebiedje waar niet zo lang geleden de bovenlaag van voedselrijke (sulfaat en nitraat) grond is weggehaald. Voorlangs de Oeffeltsche Meent over een smal pad langs meidoorns naar de Meerkampen waar je over een pad met draaihekjes over de weilanden loopt tussen de sleedoorn- en meidoornheggen door naar de Maas. De weiden, een maand geleden nog wit van de pinksterbloemen, nu hier en daar geel van boterbloemen. Bijzonder mooi is de Gelderse roos die hier en daar bloeit met grote helderwitte bloemschermen. Aan de overkant een steenfabriek buiten werking bij Milsbeek. Het gras langs de Maas is pas gemaaid, met ongemaaide stroken met rood van zuring en geel van boterbloemen, als toevluchtsoord voor insecten en grotere dieren die hier leven.
Een stuk langs de Maas, naar een bruggetje over de monding van de Oeffeltsche Raam. Aan de overkant ligt het Genneper Huis, een voormalig kasteel op een heuvel, in de 80-jarige oorlog door Frederik Hendrik gehavend en ingenomen en uiteindelijk in 1710 verwoest door de Fransen. Ertegenover staat een bankje waar we even pauzeren voor een boterham, terwijl er mensen al dan niet met honden langslopen, meestal kom je hier wel mensen tegen. Naar Koude Oord in de Oeffeltse Meent, waar we weer over weiden tussen de maasheggen door lopen. In april was het hier een waterballet, nu is het pad tussen het gras door alweer kurkdroog. Met hier ook veel stukken recent gevlochten heggen, hoewel op dit moment niet goed meer te zien. Wellicht van de Nationale Kampioenschappen Maasheggen vlechten die in het gebied worden gehouden. Naar de onverharde Kleine Straat die ons naar de rivier en t Veerhuis in Oeffelt brengt. Bij t Veerhuis is het vandaag redelijk rustig en is voldoende plaats. Even een plek zoeken met wat minder wind. Het bosbessengebak smaakt uitstekend. Na de pauze hebben we nog genoeg energie voor de tweede kortere helft. Naar de brug over de Maas bij Gennep, een stalen brug als een liggende eifeltoren uit 1955 aardig in het landschap opgaand. Langs het pad liggen rivierkazematten uit de vooroorlogse periode. Vanaf de Maas langs de Oeffeltsche Weiden, nog een stuk maasheggengebied met weer een pad over weiden tussen de heggen. De eerste keer dat ik hier langs kwam stond in het weiland een prachtig zwart Fries paard dat ik nog steeds elke keer hoop weer tegen te komen. Dat zich omdraaide en omkijkend voor ons uitliep. Zal wel niet meer gebeuren. Een maand geleden stond het hier vol pinksterbloemen. (Aan de andere kant werd langs de weg op borden uitleg gegeven over het maasheggen vlechten. Daar kon je ook zien dat de heggen hun dichte structuur deels krijgen door het snoeien dat voor een dichte heg zorgt. Inmiddels moeten de heggen het zonder uitleg doen.) Over een veldweg tussen hoog uitgegroeide hagen en weilanden met ijzeren hekken met namen als 'Frollie hemd' naar Beugen. Daar nemen we een pad in een bochtje langs een waterloopje naar de Heerstraat verderop recht in de richting van Boxmeer, de oude Romeinse weg vanaf Cuijk langs de Maas naar het zuiden. De aronskelken zijn uitgebloeid en verstopt onder groen, maar er staat nu hier en daar vogelmelk te bloeien met witte bloemen. We komen uit bij het van oorsprong 13e-eeuwse kasteel van de heren en vrouwen van Boxmeer. Na 1780 kwam er een ziekenhuis in geleid door zusters. Nu is het verzorgingshuis en museum. Nog een korte pauze met uitzicht op het kasteelcomplex op een bankje bij een dijkje. We kruisen hier verderop de route van de jaarlijkse Boxmeerse bloedprocessie waar elk jaar honderden schoolkinderen uit de omgeving aan deelnemen, met beeldjes van misdienaars en engeltjes. De processie stamt uit de 15e eeuw en heeft te maken met het wonder van een druppel miswijn die gestold zou zijn tot een bloeddrupppel van Christus. Langs de Petrusbasiliek, gebouwd in 1952 (de kerk werd in 1944 verwoest), en het ernaast gelegen Karmelietenklooster gebouwd tussen 1653 en 1709 (opmerkelijk genoeg, in de tijd van de republiek waarin het katholieken niet was toegestaan hun geloof te beleiden). Door de Steenstraat, de winkelstraat van Boxmeer, met wat art-nouveau gebouwen. Dan, na een doorsteek langs een winkelcentrum, komen we nog langs het voormalig karmelietessenklooster Elsendael, gebouwd in 1642(!), op het moment leegstaand. Langs de Bilderbeekstraat nog wat huisjes in Amsterdamse School-stijl en dan zijn we bij station Boxmeer (1882), met typische schilderachtige, asymmetrische compositie en rijksmonument. Mooi op tijd voor de trein. Na een mooie gezellige en onspannen wandeling. Iedereen bedankt voor het meewandelen. Wellicht ot een volgende keer.
Wat de Maasheggen betreft. Na een zestal wandelingen door het maasheggengebied tussen Boxmeer en Vierlingsbeek en vier tussen Cuijk en Boxmeer blijft het moeilijk de twee te vergelijken. Het blijken twee erg verschillende gebieden. Het gebied tussen Boxmeer en Vierlingsbeek heeft meer een oud maasheggenkarakter, met hooguitgegroeide oude dichte heggen waar je op aardewegen tussendoor loopt, tussen de hoge wanden van de heggen. Met een paar beboste oude rivierduinen ertussen, met uitzicht op de veldjes met heggen. Het gebied tussen Cuijk en Boxmeer is veel opener, je loopt er ook meer langs de rivier. Er zijn niet zulke dichte stukken met maasheggen, en die er zijn staan meer verspreid in het landschap als houtwallen. Bij het klooster Sint Agatha heb je mooi uitzicht vanaf de dijk over de heggen. Het is ook het gebied waar al een aantal jaren wereldkampioenschappen maasheggenvlechten plaatsvinden en waar je daardoor veel jongere nieuw gevlochten heggen ziet. En je loopt er op verschillende plaatsen over weilanden tussen de maasheggen door. Voor sleedoorns en sleedoornheggen moet je naar mijn idee vooral tussen Cuijk en Boxmeer zijn, hoewel die er ook tussen Boxmeer en Vierlingsbeek volop zijn te zien. Bij Vierlingsbeek kun je bovendien bostulpen zien bloeien in april.
(Hieronder een link naar de nog onbewerkte en ongeordende fotoos van de wandeling, om nog eens terug te kijken. Voor een uitgewerkter beeld van de wandeling, meer informatie en tervergelijking hier een link naar de wandeling van vorig jaar op 10 mei: https://myalbum.com/album/gwdaYxKefE6j/ )

Klik hier voor de foto's van deze tocht

Ingrid v

03-06-2023

Hallo Dick, Dankjewel voor je zeer uitgebreide verslag en de mooie foto's. Ik heb het nog lang niet helemaal gelezen, maar het geeft een mooi beeld van de prachtige wandeling van vorige week. Ik kijk er met plezier op terug. Volgende week ga ik naar de bloedprocessie in Boxmeer en volgens mij hingen de voorbereidingen daarvan al in de winkelstraat. Hartelijke groet, Ingrid

Ik vond het tempo: Ontspannen tempo (tussen 4,5 en 5 km/pu)

Henny d

01-06-2023

Hoi Dik, Bedankt voor het uitgebreide verslag van deze mooie wandeling. Het was de 2de keer dit jaar dat ik deze wandeling liep. Ik vind het een prachtige wandeling met veel historie en natuur. Hopelijk gaat het alweer wat beter met jouw rug. Groetjes, Henny den Ouden